Alicante

Alicante (38°21’N 0°29’W) jest drugim największym miastem w regionie Walencja, zamieszkuje je 330 tysięcy ludzi.

Zamek św. Barbary (Castillo de Santa Bárbara, 38°20’55″N 0°28’44″W). Do zamku najłatwiej wjechać podziemną windą, do której wejście znajduje się blisko plaży.

Z zamku rozciąga się panorama całego miasta.

Alternatywne wejście/wyjście z zamku to wąski chodnik, z którego również można zobaczyć wspaniałe widoki.

Zamek widoczny z końca chodnika.

Zamek św. Fernanda (Castillo de San Fernando, 38°21’05″N 0°29’27″W), dość mocno zniszczony zamek, ale jest całkiem niezły widok na zamek św. Barbary.

Konkatedra św. Mikołaja (Concatedral de San Nicolás de Bari, 38°20’44″N 0°28’57″W).

Explanada de España (38°20’36″N 0°28’58″W) to szeroka promenada z podłogą wyłożoną charakterystyczną mozaiką.

Ratusz Alicante (Ayuntamiento de Alicante, 38°20’43″N 0°28’53″W).

Główna hala targowa Alicante (Mercado Central de Alicante, 38°20’53″N 0°29’10″W).

Półwysep Salentyński

Czyli ten “obcas” na “bucie” Włoch, po włosku “Salento”. Stanowi część regionu Apulia (Puglia).

Ostuni

Najciekawszym miejscem w mieście jest Plac Wolności (Piazza della Libertà, 40°43’56″N 17°34’41″E).

Oraz katedra (Concattedrale di Santa Maria Assunta, 40°44’03″N 17°34’44″E).

Charakterystyczne dla Ostuni są białe budynki.

Alberobello

Alberobello (40°47’06″N 17°14’10″E) jest miastem znanym głównie z licznie występujących Trulli. Trullo to mały budynek, którego stożkowaty dach jest złożony z kamieni, ponieważ nie jest murowany, to można go łatwo rozebrać przed wizytą urzędnika i nie płacić podatku z powodu nieukończonego domu.

Widok na panoramę trulli z tarasu Belvedere (40°47’00.5″N 17°14’17″E)

Warto też zobaczyć bazylikę (Chiesa Basilica pontificia dei Santi Medici San Damiano e San Cosma, 40°47’12″N 17°14’09″E).

Lecce

Lecce (40°21’13″N 18°10’22″E) jest zdecydowanie największym i najciekawszym miastem na półwyspie Salentyńskim, posiada wiele pięknych kościołów wartych zwiedzenia.

Palazzo dei Celestini (40°21’18″N 18°10’23″E) i stojąca zaraz obok Bazylika (Basilica di Santa Croce, 40°21’17″N 18°10’23″E).

Kościół św. Klary (Chiesa di Santa Chiara, 40°21’07″N 18°10’17″E).

Kościół św. Ireny (Chiesa di Sant’Irene, 40°21’11″N 18°10’13″E).

Katedra w Lecce (Duomo di Lecce, 40°21’06″N 18°10’09″E).

Katedra w Lecce jest połączona murami z kościołem z lewej strony a od prawej z pałacem Arcivescovile.

Widok na katedrę i plac katedralny (Piazza del Duomo) z okna seminarium przekształconego w muzeum.

Kościół św. Mateusza (Chiesa di San Matteo, 40°21’02″N 18°10’19″E).

Półwysep Salentyński

Okolice zrujnowanej wieży Uluzzo (40°09’31″N 17°57’24″E).

Oraz kawałek dalej (40°10’26″N 17°56’59″E).

Torre Pali (39°50’16″N 18°12’33″E), czyli wieża zbudowana w XVI wieku, z biegiem czasu plaża zaczęła się cofać, więc aktualnie ruiny wieży znajdują się w wodzie.

Torre Vado (39°49’50″N 18°16’37″E), inna wieża w XVI wieku.

I widok po drugiej stronie wieży.

Widok na port w mieście Leuca (39°47’46″N 18°22’04″E).

Naturalny basen w Marina Serra (39°54’42″N 18°23’37″E).

Latarnia morska na przylądku Palascìa (40°06’27″N 18°31’12″E). Na drugim brzegu można zobaczyć Albanię (choć może niekoniecznie na tym zdjęciu), odległość do jej brzegu to tylko 75 km.

Droga do latarni.

Była kopalnia boksytu niedaleko Otranto (40°07’55″N 18°30’02″E).

Panorama z zamku w Otranto (40°08’40″N 18°29’33″E). Niestety zamek nie był zbyt wysoki, więc widać głównie tereny zamkowe.

Grotta della Poesia (40°17’09″N 18°25’46″E) i skaliste wybrzeże przy Roca Vecchia.

Katedra w Monopoli (Cattedrale Maria Santissima della Madia, 40°57’03″N 17°18’12″E). Niestety było mało czasu i jedno zdjęcie jest z nocy a drugie z rana.

Panorama Monopoli z punktu widokowego (40°57’01″N 17°18’23″E).

Widoki na Polignano A Mare od strony klifów (40°59’52″N 17°13’04″E) .

Kolejny punkt widokowy (40°59’50″N 17°13’09″E). Takich punktów widokowych było całkiem sporo, prawie każda uliczka się kończyła nad klifem jakimś.

Jeden z ciekawszych punktów widokowych (40°59’49″N 17°13’07″E) z widokiem na most i zatokę.

I widok z mostu na zatokę (40°59’44″N 17°13’05″E).

Walencja

Jednym z regionów Hiszpanii jest region Walencja, którego największym miastem jest właśnie miasto Walencja.

Walencja

Walencja (Valencia, 39°28’N 0°22’W) położona jest u ujścia rzeki Turia i zamieszkuje ją 800 tysięcy ludzi.

Widok na ulicę Plaza de Ayuntamiento (39°28’16″N 0°22’36″W).

Bazylika Dziewicy Bezbronnych (Basílica De Nuestra Señora De Los Desamparados, 39°28’35″N 0°22’29″W).

Katedra w Walencji (Iglesia Catedral-Basílica Metropolitana de la Asunción de Nuestra Señora de Valencia, 39°28’31″N 0°22’31″W).

Torre del Micalet (39°28’31″N 0°22’32″W) – dzwonnica katedralna.

Dworzec kolejowy północny (La Estación del Norte, 39°28’01″N 0°22’38″W).

Widok na aleję Marqués de Sotelo (39°28’06″N 0°22’37″W).

Ratusz Walencji (Ayuntamiento de la ciudad de Valencia, 39°28’11″N 0°22’37″W).

Główna hala targowa w Walencji (Mercado Central, 39°28’25″N 0°22’44″W).

Kościół św. Jana (Iglesia de los Santos Juanes, 39°28’27″N 0°22’45″W).

Patelnie do Paelli. Te największe to chyba dla całego wesela :)

La Lonja de la Seda (39°28’28″N 0°22’42″W), centrum finansowe, w którym kupcy dokonywali transakcji.

Iglesia de San Nicolás de Bari y San Pedro Mártir (39°28’34″N 0°22’44″W).

Iglesia de San Juan del Hospital (39°28’28″N 0°22’22″W)

Real Colegio Seminario del Corpus Christi (39°28’21″N 0°22’23″W).

Oregon

W Oregonie byłem na na wyjeździe służbowym, więc nie było za wiele czasu na fotografowanie, zdążyłem zrobić zdjęcia jedynie w kilku miejscach.

Wybrzeże Oregonu

Indian Beach, Ecola state park (45°55’48″N 123°58’43″W).

Widok na klif na północ od plaży Indian, widoczna również latarnia Tillamook na skale (45°56’14″N 124°01’06″W).

Widok na plażę w Manzanita (45°44’38″N 123°57’33″W).

Klify na północ od Manzanity, przy autostradzie 101.

Multnomah Falls

40 kilometrów na wschód od Oregonu znajduje się wodospad Multnomah (45°34’34″N 122°06’57″W). Widok z tarasu widokowego na samym dole na wodospad i most na trasie na szczyt wodospadu.

Widok z mostu na taras widokowy.

Widok z trasy prowadzącej na szczyt wodospadu na park Benson oraz parkingi przy wodospadzie.

Widok z tarasu na szczycie wodospadu.

Trasa wiodła też dalej, można było zobaczyć mniejsze wodospady, ale nie wieliśmy za wiele czasu, więc dotarliśmy tylko do wodospadu Wiesendanger (45°34’29″N 122°06’30″W).

Oraz wodospadu Dutchman (45°34’32″N 122°06’33″W).

Góra Hood

Góra Hood (45°22’24″N 121°41’45″W) ma wysokość 3425 m. n. p. m., my dojechaliśmy samochodem do schroniska Timberline Lodge (45°19’52″N 121°42’40″W), którego wnętrze i okolica posłużyły za plan do filmu “Lśnienie”.

Przyjechaliśmy niestety trochę za późno i wyciągi narciarskie nie działały, zamiast tego poszliśmy drogą w kierunku szczytu wchodząc z wysokości 1800 m do 2120 m. Nie mieliśmy zamiaru wchodzić na szczyt, ale jedynie wejść nieco wyżej dla widoków :) .

Pustynia Lut

Pustynia Lut (دشت لوت lub کویر لوت, Dasht-e Lut lub Lut desert, 30°28’N 58°14’E) to duża (480 km długości i 320 km szerokości) pustynia solna w Iranie, jedno z najgorętszych miejsc na ziemi – piasek w lecie może osiągać temperaturę 70 stopni.

Pustynię można zwiedzać tylko na niewielkim obszarze, na pozostały trzeba mieć pozwolenie.

Dodatkowo nie mogliśmy przejechać dalej, gdyż droga została zniszczona przez powódź, która nawiedziła Iran zaledwie dwa tygodnie wcześniej. Powódź była na tyle duża, że zniszczyła drogę w pobliżu pustyni. Ponieważ znaki drogowe mogłyby nie podziałać na wszystkich Irańczyków, to ustawiono blokadę, żeby mieć pewność, że nikt nie przejedzie. Ale i tak się dało ;)

Wracając zobaczyliśmy jeszcze takie formacje, które są otrzymywane dzięki rosnącej na niej roślinności.