Kerman, zamek Rajen i cytadela Bam

Kerman (كرمان , Kerman, 30°17’N 57°04’E) jest miastem w południowo-wschodnim Iranie. Sam Kerman nie jest zbyt ciekawym miastem, ale jest dobrą bazą wypadową do położonej stosunkowo niedaleko pustyni Lut a także zamku Rajen i cytadeli Bam.

Jedyną rzeczą wartą uwagi w Kerman jest kompleks Ganj Ali Chan (مجموعه گنجعلیخان, Ganjali Khan Complex, 30°17’27″N 57°04’43″E). Interesujący był plac wschodzący w skład kompleksu (jednak było tam sporo porozrzucanych śmieci, które musiałem usunąć ze zdjęcia) oraz bazar.

Pomiędzy bazarem a placem Ganjali Khan.

Pozostałych miejsc w Kerman, które widziałem, nie warto nawet wspominać.

Najciekawsza atrakcja, ogród Szahzade (باغ شاهزاده, Shahzadeh Garden albo Shazdeh Garden, 30°01’26″N 57°16’56″E), jest położona 30 km od Kerman i ok. 3 km od miasta Mahan.

Zamek Rajen

Zamek Rajen (ارگ راين‎, Rayen Castle, 29°35’36″N 57°26’18″E) jest zamkiem w mieście Rajen, 85 km na południe od Kerman, zamieszkany był jeszcze 150 lat temu.

Cytadela Bam

Cytadela Bam (ارگ بم, Bam Citadel, 29°06’55″N 58°22’08″E) jest wielką fortecą w mieście Bam, 180 km na południe od Kerman. Z powodu bliskości ostanu Sistan i Beludżystan, Irańczycy odradzali mi przyjazd do tego miejsca. Cieszę się, że ich nie posłuchałem.

Cytadela została prawie całkowicie zniszczona przez trzęsienie ziemi w 2003 roku, do teraz trwają prace rekonstrukcyjne.

Chwilami cytadela wygląda jak wyjęta z Gry o Tron.

Prince of Persia.

Na samym szczycie cytadeli wszystkie okna były zakratowane a mury były bardzo grube, nie było więc możliwe zrobienie zdjęcia stamtąd. Jedyną możliwością pozostało zrobienie panoramy ze schodów prowadzących na szczyt.

Zamek Dochtar, Pałac Ardaszir, miasto Gur i Sarwestan

Zamek Dochtar (دژ دختر , Dokhtar Castle, Qal’eh Dokhtar, 28°55’15″N 52°31’48″E) czyli dziewczęcy zamek, ponieważ zamke został wybudowany w II wieku naszej ery ku czci bogini Anahity. Zamek jest wybudowany na urwisku wąwozu, wewnątrz którego przebiega teraz droga. Trudno jest mu zrobić zdjęcie bez użycia drona, dlatego odsyłam do strony UNESCO ze zdjęciem z góry.

Dziedziniec wewnątrz murów zamku.

Widok spod murów zamku na wąwóz.

Pałac Ardaszir (دژ اردشير پاپکان, Palace of Ardashir lub آتشکده, Atash-kadeh, 28°53’53″N 52°32’21″E) to zrujnowany pałac trzy kilometry na południe od zamku Dochtar. Pałac został zbudowany w 224 roku przez Ardaszira I, teraz niestety jest częściowo zrujnowany.

Pięć kilometrów dalej na południe znajduje się starożytne miasto Gur (گور, Ardashir Khurreh, 28°51’10″N 52°31’56″E) zwane też Firuzabad, mimo, że to nazwa współczesnego miasta nieopodal. Gur to pierwsze okrągłe miasto w starożytnym Iranie. Dziś z miasta została jedynie wieża dokładnie pośrodku miasta. Na terenie niegdysiejszego miasta są teraz pola uprawne i trudno jest dostrzec dawne miasto, dlatego znowu zachęcam do obejrzenia na stronie UNESCO widoku z góry.

Pałac Sarwestan (کاخ ساسانی سروستان, Sarvestan Palace, 29°11’44″N 53°13’52″E) to również zrujnowany pałac wybudowany w latach 420 – 438 n.e.

Wracając z Sarwestanu do Sziraz udało mi się jeszcze złapać takie widoczki.

Jaskinia Szapura i Biszapur

W jaskini Szapur (غار شاپور, Shapur cave, 29°48’28″N 51°36’44″E) stoi posąg Szapura I, wykuty ze stalagmitu.

Najpierw trzeba się tam dostać a to oznacza niemal dwugodzinny marsz ponad 400 metrów pod górę z pięknymi krajobrazami.

Po drodze spotkaliśmy pasterza z kozami.

Panorama tuż przed jaskinią.

Pomnik Szapura I w jaskini. Po inwazji Arabów na Persję, posąg został przewrócony, dopiero 50-tych został ponownie postawiony.

Widoki w drodze z jaskini Szapura do miasta Biszapur.

W okolicy znajdują się płaskorzeźby wykute w skale upamiętniające wydarzenia z czasów dynastii Sasanidów . Płaskorzeźby są duże, niejednokrotnie mają powierzchnię kilkunastu metrów kwadratowych.

Biszapur (بیشاپور, Bishapur, 29°46’48″N 51°34’34″E) to starożytne miasto łączące w sobie cechy zarówno perskie jak i rzymskie – wcześniejsze miasta perskie były okrągłe, natomiast Biszapur był pierwszym miastem z drogami przecinającymi się pod kątem prostym. Po podboju przez Arabów miasto straciło na znaczeniu i popadło w ruinę.

I jeszcze widoczki zrobione w drodze powrotnej do Sziraz.

Persepolis, Pasargady

Persepolis (تخت جمشید, Persepolis, 29°56’05″N 52°53’26″E), starożytne miasto założone w 518 r p.n.e., było jedną ze stolic starożytnej Persji, zostało zniszczone w 330 r p.n.e. przez Aleksandra Wielkiego. Dziś zostały tylko ruiny miasta, wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jest to miejsce bardzo często odwiedzane przez turystów a ja byłem tam w piątek, czyli w Irański weekend.

Widok na schody prowadzącej do Bramy Wszystkich Ludów.

Brama Wszystkich Ludów. Główne wejście do Persepolis.

Pozostałości hali tronowej. Widoczne kolumny, na których hala się opierała.

Płaskorzeźby przedstawiają różne ludy przychodzące do szaha z najdalszych zakątków imperium, aby złożyć mu hołd.

Ruiny pałacu Apadana.

Pałac Tachara.

Widok na całe Persepolis (perspektywa jest zakrzywiona przez złożenie zdjęcia). Widoczne pośrodku zdjęcia ruiny to sala tronowa, wysokie kolumny za nią to pozostałości pałacu Apadana. W rogu po prawej stronie widoczna jest Brama Wszystkich Ludów. Prawie płaskie miejsce po lewej stronie to pozostałości skarbca, w budynku zaraz za nim znajduje się muzeum Persepolis a za nim, na lewo od pałacu Apadana znajdują się pałace Hadisz i Tachara.

Grobowiec Artakserksesa II. Widoczny symbol Zaratusztrianizmu

Naghsz-e Rostam

Naghsz-e Rostam (نقش رستم, Naqsh-e Rustam, 29°59’19″N 52°52’27″E), zespół trzech grobowców w pobliżu Persepolis, znajdują się tu groby Dariusza I Wielkiego, Kserksesa I i Artakserksesa I. Obok, niewidoczna na zdjęciu, jest też Zaratusztriańska świątynia ognia.

Pasargady

Pasargady (پاسارگاد, Pasargadae, 30°11’38″N 53°10’02″E), jedna ze stolic starożytnej Persji, również wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Grobowiec Cyrusa II Wielkiego.

Ruiny pałacu prywatnego.

Ruiny pałacu audiencyjnego.

Ruiny Więzienia Salomona.

Pahlawanpur, Sar Jazd i Farafar

Ogród Pahlawanpur (باغ پهلوان پور, Pahlavanpour, 31°33’37″N 54°26’25″E) jest jednym z ogrodów perskich na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Niestety nie wyglądał zbyt imponująco (dlatego mało zdjęć), być może z powodu susz, które od dłuższego czasu nawiedzają Iran. W większej części ogrodu nie było nawet wody w kanałach.

Forteca Sar Jazd

Forteca Sar Jazd (سريزد, Sar Yazd, 31°36’04″N 54°31’40″E)  pochodzi z ery Sassanidów i jest jedną z najstarszych fortec w Iranie. Używana była głównie do przechowywania zboża i żywności. Forteca posiadała fosę oraz drugą, wewnętrzną bramę na wypadek sforsowania pierwszej.

Brama Farafar

Brama Farafar (Gate of Farafar, 31°36’30″N 54°31’46″E). Nie wiadomo wiele o tej bramie, spekuluje się, że może mieć nawet 1000 lat. Ale fajnie wygląda na zdjęciach.

Nieopodal jest współczesny pomnik łucznika Arasza (آرش کمانگیر, Arash the Archer, ), postaci z Irańskiej mitologii.

Karawanseraj Zejn-o-din

Karawanseraj Zejn-o-din (رباط زین‌الدین, Zein-o-din, 31°24’42″N 54°42’25″E). Ten karawanseraj jest o tyle niezwykły, ze jest jednym z dwóch okrągłych karawanserajów. Wszystkie pozostałe karawanseraje są prostokątne. Zejn-o-din jest jednym z 999 karawanserajów zbudowanych przez szaha Abbasa I. Szah kazał zbudować 1000 karawanserajów a następnie zburzyć jeden, żeby być lepiej zapamiętanym przez historię. Jest położona na jedwabnym szlaku.