Kandowan i Urmia

  • 1 June 201824 February 2019

Kandowan

Kandowan (كندوان, Kandovan, 37°47’41″N 46°14’56″E) jest wioską leżącą 30 kilometrów na południe od Tebriz, której cechą charakterystyczną są domy wykute w skale. Cały czas w tych domach mieszkają ludzie, choć bardziej ze względów turystycznych zapraszając na herbatę (za opłatą oczywiście). W wiosce mieszka ok. 600 ludzi.

Skoro pojawiła się okazja sfotografowania osłów, to nie mogłem sobie odmówić takiej przyjemności.

Urmia

Jezioro Urmia (ارومیه, Urmia) to jezioro położone w ostanie Azerbejdżan Wschodni i Azerbejdżan Zachodni. Było to największe jezioro solne na świecie, jednak wskutek zbudowania zapór na rzekach, które wpadały do jeziora oraz wypompowaniu wód podziemnych z okolicy, jezioro zaczęło wysychać. Dziś jego powierzchnia wynosi jedynie 10% początkowej wartości a wody stały się zbyt słone, by jakiekolwiek organizmy mogły tam żyć.

Ze względu na brak czasu zrobiłem jedynie kilka zdjęć, spośród których tylko jedno zasługuje na publikację. Była akurat intensywna mgła, stąd zdjęcie wygląda jak post-apokaliptyczne.

Klasztory Armeńskie

  • 1 June 201824 February 2019

W Iranie znajdują się trzy klasztory, które razem zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Klasztor św. Tadeusza

Klasztor św. Tadeusza (Saint Thaddeus Monastery, 39°05’32″N 44°32’40″E) jest niewielkim klasztorem otoczonym całkiem pokaźnym murem. Niestety wnętrze w znacznej mierze jest w stanie renowacji, stoją tam rusztowania.

Przed klasztorem byliśmy wcześnie rano, kiedy jeszcze nie był on otwarty, więc miałem okazję zrobić kilka zdjęć okolicy.

Kaplica DzorDzor

Kaplica DzorDzor (Chapel of Dzordzor, 39°11’17″N 44°28’34″E) jest niewielką kapliczką, która pozostała po większym klasztorze; niestety nie można do niej wejść. Mimo, że w linii prostej znajduje się ona zaledwie 12 kilometrów od klasztoru św. Tadeusza, to trzeba zrobić duży objazd; w rezultacie podróż z jednego miejsca do drugiego trwa dość długo.

W latach 1987-1988 kapliczkę przeniesiono ok. 600 metrów z powodu budowy zapory wodnej, która zalała miejsce, w którym dotychczas stała kapliczka.

Klasztor św. Stefana

Klasztor św. Stefana (Saint Stepanos Monastery, 39°05’32″N 44°32’40″E) jest największym z trzech klasztorów i odnowionym w największym stopniu.

Do klasztoru można wejść, ale cały jest zastawiony rusztowaniem. Poniżej widok na strop kopuły z wnętrza klasztoru. Jest to jedyne miejsce wewnątrz nie zasłonięte rusztowaniem (choć i tak w dolnej części zdjęcia widać mały fragment rusztowania).

Tebriz

  • 27 May 201824 February 2019

Tebriz (تبریز, Tebriz), dawna stolica Iranu, położony jest w północno-zachodniej części Iranu, w ostanie Azerbejdżan Wschodni. Populacja wynosi 1 600 000 mieszkańców.

Bazar w Tebriz (38°04’52″N 46°17’31″E) jest największym i najstarszym bazarem na świecie, na jego terenie znajduje się ponad 5000 sklepów. Bazar jest podzielony na sekcje, poniżej sekcja z dywanami. Dywany z Tebriz uważane są za najlepsze w całym Iranie, choć akurat dywany prezentowane poniżej to głównie produkcja mechaniczna, nie ręczna.

Jako że uliczki na bazarach są wąskie i bardzo rzadko samochód może się w nich zmieścić, do transportu używa się wózków.

To nie są obrazy, to są oprawione dywany.

Większa uliczka w bazarze. Uliczki w bazarze nie zawsze są zadaszone, ale jeśli są, to są to kopuły z oknami, przez które może wpadać światło.

Niebieski meczet

Niebieski meczet albo meczet Kabud (مسجد کبود, Blue Mosque, 38°04’25″N 46°18’04″E) został wybudowany w 1465 roku a w 1780 roku został poważnie zniszczony przez trzęsienie ziemi. Od 1973 roku jest powoli odbudowywany, ale widać, że zostało jeszcze sporo do zrobienia.

Nie udało mi się wszystkiego zwiedzić w Tebriz albo zdjęcia nie są wystarczająco dobre, żeby je tutaj zamieścić. Tebriz był moją bazą wypadową do armeńskich kościołów, zamku Babak, wioski Kandowan oraz jeziora Urmia.

St. Mary’s Basilica

  • 27 May 201810 May 2021

In polish “Bazylika Mariacka“, it’s one of the biggest brick churches in the world. The building began in 1343, it was numerous times extended and changed until it was completed in 1502. Inside the basilica there is a room for about 25 000 people, which at the time if it’s completion was more than half of city’s population. It is located in Gdańsk’s Main City district at 54°20’59″N 18°39’11″E.

In 1945 because of fights during second world war, 40% of domes collapsed, part of the paintings, sculptures and altars were destroyed and moved away. Organs were also destroyed.

St. Mary’s Basilica is 30 meter high with the bell tower ranging 82 meter high. The fee for the bell tower entrance is 10 zł, reduced ticket 5 zł.

View on St. Mary’s Basilica from Main City Town Hall.

There are 409 steps to reach the top of bell tower. First 150 steps are narrow spiral stairs that look like this.

You then are at the roof of the basilica, above the domes. Roof is under renovation, hence you can see parts of roof covered just with foil.

Upon that you enter the stairs in the bell tower itself.

At the top you can see the panorama of Gdańsk.

Western view: you can clearly see the Piwna (beer) street and the Grand Armory at it’s end. To the left of it and further away you can see Katownia and Brama Wyżynna (High gate),

Southern view: the tower with a clock is the Main City Town Hall, located at Long Lane. At Long Lane you can see tenements called kamienica (plural kamienice).

East view: you can see mainly the rear of St. Mary’s Basilica, Mariacka (St. Mary’s) street right behing it and Św. Ducha (Holy Spirit) street on the left. On the right you can see Granary Island (with that awful fairy wheel) with a lot of new hotels being build, although river Motława is flowing around it, you can see just it just in the far left side of the picture. Also on the far left you can see St. John’s Church.

Finally north view: the closest buildings are kamienice at Św. Ducha street and almost in the central of the picture – St. Nicholas’ Church. Behind St. Nicholas’ Church (and a row of kamienice) you can see St. Catherine’s Church. In the distance you can see cranes of the Gdańsk Shipyard. The water on the right side of the picture is Motława river.

The inside of the St. Mary’s Basilica.

Babtismal font.

View of the nave from the babtismal font.

Note the star vault.

View of modern reconstruction of organs destroyed in 1945. At the bottom you can also see babtismal font.

View at the altar. Unfortunately there is renovation going on from 2017 through 2018, hence the scaffolding.

Raszt, Rudchan i Masule

  • 22 May 201824 February 2019

Drugiego dnia pierwszej podróży dotarłem do Raszt (رشت, Rasht), jest to miasto leżące 230 kilometrów na północny zachód od Teheranu, 20 kilometrów od brzegu morza czarnego i posiadające 650 tysięcy mieszkańców.

Szahrdari.

Widok na drugą stronę placu.

Bazar w Raszt.

Budka z kebabem na ulicy w Raszt.

Następnego dnia pojechałem do zamku Rudchan (قلعه رودخان, Rudkhan castle, 37°03’51″N 49°14’22″E). Zamek ten został zbudowany w czasie panowania dynastii Sasanidów, zbudowany jest z wielu wież połączonych murami. Do zamku prowadzi kręta i dość stroma droga.

Główna część zamku razem z bramą wejściową (po środku, lewa strona murów).

Z najwyższej wieży, położonej na zachodniej części zamku, można było podziwiać takie widoki.

W tle widać wioskę położoną przy wejściu do szlaku prowadzącego do zamku.

Po przyjeździe z zamku Rudchan do Fuman, udałem się do wioski Masule (ماسوله, Masuleh, 37°09’18″N 48°59’23″E), jest to niewielka wioska, ale położona na zboczu góry, przez co najwyżej położony dom znajduje się 100 metrów ponad najniżej położonego. Dach domu jest jednocześnie podwórkiem domu położonego powyżej (i jednocześnie pełni funkcję uliczki). Jest to jedyne miejsce w Iranie, do którego obowiązuje całkowity zakaz wjazdu wszystkich samochodów i motocykli.