Charanagh i Czak Czak

Charanagh (خرانق‎, Kharanaq, 32°20’44″N 54°40’09″E) to wioska opuszczona kilkadziesiąt lat temu, jedna z kilku miejscowości w Iranie, w której można zobaczyć jak żyli ludzie dwa tysiące lat temu.

Łaźnie.

Karawanseraj obok wioski. Karawanseraj to miejsce, gdzie karawana może się zatrzymać, odpocząć, uzupełnić zapasy żywności i napoić konie lub wielbłądy, dlatego też jest niezbędna dla handlu na pustyni. Karawanseraje były stawiane w Iranie w odległości dnia drogi od siebie na szlakach handlowych.

Czak Czak

Czak Czak (چک‌چک albo پیر سبز, Chak Chak, 32°20’52″N 54°24’32″E) to najważniejsza świątynia Zaratusztrianizmu. Zaratusztrianie wierzą, że w tym miejscu Nikbanu, druga córka ostatniego przed islamskiego szaha Iranu, Jezdegerda III, była ścigana przez Arabów w 640 roku. Nikbanu zaczęła modlić się do Ahury Mazdy (imię boga w Zaratusztrianizmie) o ochronę przed wrogami. Prośby zostały wysłuchane i góra rozstąpiła się umożliwiając jej schronienie się przez najeźdźcami.

Czak w farsi znaczy tyle samo co polskie “kap”, nazwa miejsca wzięła się od kropel wody spadających ze stropu przez cały czas. Wierzy się, że krople to łzy góry płaczącej nad losem Nikbanu.

Przed wejściem należy zdjęć buty, dostaje się klapki, jako że podłoga jest cała mokra.