Fashion
Fashion
Fashion
Reportage
Na’in
Po Warzane pojechałem do Na’in (نائين, Nain, 32°52’N 53°05’E), nieco większego miasteczka, w którym interesujące były ruiny cytadeli, meczet oraz muzeum etnologiczne. Koniec końców cytadela to były prawie ruiny nie warte uwagi, meczet był jak wszystkie inne, zaś muzeum jest ciekawe tylko dla fanów, ale w pewnym momencie pewien starszy pan pokazał mi, żebym poszedł za nim. Pewnie zobaczył aparat i chciał, żebym mu zrobił zdjęcia i tak było w rzeczywistości, ale w małym zakątku tego muzeum pokazał mi jak szyć Gelim (گلیم, nazywane też Kilim) używając do tego maszyny. Nie trzeba mnie było długo namawiać :)
Zwykły dywan jest gruby, ciężki i drogi, Gelim za to jest cienki, a przez to lekki oraz znacznie łatwiejszy do zrobienia a przez to tańszy.
Na zdjęciu widoczne czółenko, które jest przesuwane pomiędzy dwoma warstwami nici. Nici są naprzemiennie ułożone, raz do góry, raz do dołu. Po każdym przesunięciu czółenka z jednego końca do drugiego, nici są przesuwane w przeciwną stronę.
Zmiana koloru nitki w czółenku.
Landscape
Warzane
Warzane (ورزنه, Varzaneh) to zarówno małe miasteczko, 12 tysięcy mieszkańców (32°25’10″N 52°38’54″E) jak wyschnięte jezioro solne (32°08’N 52°53’E). Jeszcze kilkanaście lat temu to było całkiem spore jezioro, choć dość płytkie. Obecnie jezioro prawie całkowicie wyschło, gdzieniegdzie jedynie znajdują się malutkie jeziorka bardzo słonej wody. Pojechałem tam akurat w pierwszy deszczowy dzień roku (Irański rok rozpoczyna się w równonoc wiosenną, więc minęło dopiero sześć miesięcy).
Na zdjęciach widoczny również Irański kierowca.
W miejscach, gdzie było mniej soli, było solne błoto, które wyschło tworząc wielkie, mniej więcej sześciokątne, kształty.
Na zachód od jeziora solnego, znajduje się niewielka pustynia. Przejeżdżałem przez nią w drodze z Warzane na jezioro solne i z powrotem, zatrzymując się na zachód słońca na pustyni. Wydmy na tej pustyni są jednymi z najwyższych w Iranie.
Zdecydowałem się nocować na pustyni w małym domku, kiedy akurat w nocy padało a w okolicy była burza. Ma się to szczęście. W nocy było bardzo zimno, aż się nie chciało wychodzi o wschodzie słońca, żeby zrobić zdjęcia, ale w końcu się przemogłem.
W pobliżu znajdowała się Czarna Góra (کوه سیاه, Black Mountain, 32°18’14″N 52°54’40″E), która z bliska wcale nie była aż taka czarna. Zdjęcie całej góry jest zrobione z południowego zachodu, od strony solnego jeziora natomiast widok z góry jest w kierunku na południe, na solne jezioro.
Podczas pobytu w Warzane zobaczyłem w hotelu mapę świata, na której podróżni zaznaczali miejsca, z których pochodzą. Oto zbliżenie na Polskę. Irańscy kartografowie zaznaczyli na mapie Warszawę, Łódź, Gdańsk i Szczecin.
Landscape
Tebriz
Tebriz (تبریز, Tebriz), dawna stolica Iranu, położony jest w północno-zachodniej części Iranu, w ostanie Azerbejdżan Wschodni. Populacja wynosi 1 600 000 mieszkańców.
Bazar w Tebriz (38°04’52″N 46°17’31″E) jest największym i najstarszym bazarem na świecie, na jego terenie znajduje się ponad 5000 sklepów. Bazar jest podzielony na sekcje, poniżej sekcja z dywanami. Dywany z Tebriz uważane są za najlepsze w całym Iranie, choć akurat dywany prezentowane poniżej to głównie produkcja mechaniczna, nie ręczna.
Jako że uliczki na bazarach są wąskie i bardzo rzadko samochód może się w nich zmieścić, do transportu używa się wózków.
To nie są obrazy, to są oprawione dywany.
Większa uliczka w bazarze. Uliczki w bazarze nie zawsze są zadaszone, ale jeśli są, to są to kopuły z oknami, przez które może wpadać światło.
Niebieski meczet
Niebieski meczet albo meczet Kabud (مسجد کبود, Blue Mosque, 38°04’25″N 46°18’04″E) został wybudowany w 1465 roku a w 1780 roku został poważnie zniszczony przez trzęsienie ziemi. Od 1973 roku jest powoli odbudowywany, ale widać, że zostało jeszcze sporo do zrobienia.
Nie udało mi się wszystkiego zwiedzić w Tebriz albo zdjęcia nie są wystarczająco dobre, żeby je tutaj zamieścić. Tebriz był moją bazą wypadową do armeńskich kościołów, zamku Babak, wioski Kandowan oraz jeziora Urmia.
