Landscape

Persepolis, Pasargady

  • 18 December 201824 February 2019

Persepolis (تخت جمشید, Persepolis, 29°56’05″N 52°53’26″E), starożytne miasto założone w 518 r p.n.e., było jedną ze stolic starożytnej Persji, zostało zniszczone w 330 r p.n.e. przez Aleksandra Wielkiego. Dziś zostały tylko ruiny miasta, wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jest to miejsce bardzo często odwiedzane przez turystów a ja byłem tam w piątek, czyli w Irański weekend.

Widok na schody prowadzącej do Bramy Wszystkich Ludów.

Brama Wszystkich Ludów. Główne wejście do Persepolis.

Pozostałości hali tronowej. Widoczne kolumny, na których hala się opierała.

Płaskorzeźby przedstawiają różne ludy przychodzące do szaha z najdalszych zakątków imperium, aby złożyć mu hołd.

Ruiny pałacu Apadana.

Pałac Tachara.

Widok na całe Persepolis (perspektywa jest zakrzywiona przez złożenie zdjęcia). Widoczne pośrodku zdjęcia ruiny to sala tronowa, wysokie kolumny za nią to pozostałości pałacu Apadana. W rogu po prawej stronie widoczna jest Brama Wszystkich Ludów. Prawie płaskie miejsce po lewej stronie to pozostałości skarbca, w budynku zaraz za nim znajduje się muzeum Persepolis a za nim, na lewo od pałacu Apadana znajdują się pałace Hadisz i Tachara.

Grobowiec Artakserksesa II. Widoczny symbol Zaratusztrianizmu

Naghsz-e Rostam

Naghsz-e Rostam (نقش رستم, Naqsh-e Rustam, 29°59’19″N 52°52’27″E), zespół trzech grobowców w pobliżu Persepolis, znajdują się tu groby Dariusza I Wielkiego, Kserksesa I i Artakserksesa I. Obok, niewidoczna na zdjęciu, jest też Zaratusztriańska świątynia ognia.

Pasargady

Pasargady (پاسارگاد, Pasargadae, 30°11’38″N 53°10’02″E), jedna ze stolic starożytnej Persji, również wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Grobowiec Cyrusa II Wielkiego.

Ruiny pałacu prywatnego.

Ruiny pałacu audiencyjnego.

Ruiny Więzienia Salomona.

Landscape

Charanagh i Czak Czak

  • 16 December 201822 April 2021

Charanagh (خرانق‎, Kharanaq, 32°20’44″N 54°40’09″E) to wioska opuszczona kilkadziesiąt lat temu, jedna z kilku miejscowości w Iranie, w której można zobaczyć jak żyli ludzie dwa tysiące lat temu.

Łaźnie.

Karawanseraj obok wioski. Karawanseraj to miejsce, gdzie karawana może się zatrzymać, odpocząć, uzupełnić zapasy żywności i napoić konie lub wielbłądy, dlatego też jest niezbędna dla handlu na pustyni. Karawanseraje były stawiane w Iranie w odległości dnia drogi od siebie na szlakach handlowych.

Czak Czak

Czak Czak (چک‌چک albo پیر سبز, Chak Chak, 32°20’52″N 54°24’32″E) to najważniejsza świątynia Zaratusztrianizmu. Zaratusztrianie wierzą, że w tym miejscu Nikbanu, druga córka ostatniego przed islamskiego szaha Iranu, Jezdegerda III, była ścigana przez Arabów w 640 roku. Nikbanu zaczęła modlić się do Ahury Mazdy (imię boga w Zaratusztrianizmie) o ochronę przed wrogami. Prośby zostały wysłuchane i góra rozstąpiła się umożliwiając jej schronienie się przez najeźdźcami.

Czak w farsi znaczy tyle samo co polskie “kap”, nazwa miejsca wzięła się od kropel wody spadających ze stropu przez cały czas. Wierzy się, że krople to łzy góry płaczącej nad losem Nikbanu.

Przed wejściem należy zdjęć buty, dostaje się klapki, jako że podłoga jest cała mokra.